Dünyanın buna ihtiyacı var...
İnsanı insan yapan en anlamlı özelliklerden biridir yardımlaşmak.
Düşünerek, içinden gelerek, karşılık beklemeksizin…
Her zaman, elinden geldiğince.
Hele hele işsizliğin, işsiz kalmanın ve dolayısıyla eve ekmek götürememenin, evin zorunlu gereksinimlerini karşılayamamanın dayanılmaz ağırlığını hissettirdiği şu korona günlerinde.
Düşünsenize:
Asgari ücretle çalışan iki çocuklu bir ailesiniz.
Pandami nedeniyle çalıştığınız işyeri kapatılmış  işinize son verilmiş, yada dört çocuklu kimsesiz bir Anne'siniz, Yada işsiz üç çocuklu bir baba... 
Olan, olmayanı düşünmek zorunda.
Şimdi tam da sırası; insanlık ölmedi ya!
Bir ramazan pidesi fazladan alabilirsiniz mesela, bir şişe süt çocuklar için…
Devletin yetişemediği, belediyelerin ulaşamadığı kapıların zillerini çalmak o kadar zor olmasa gerek.
Mesela bunu düşünen pek çok kişi yapıyor, 
Siz de yapın.
Yaptığınızda nasıl da rahatladığınızı, hafiflediğinizi görecekiniz.
Hele bir deneyin lütfen.
Bizler bunu ,bu zor günlerde yapmayacağız da ne zaman yapacağız.
Gözünüz kulağınız mahallenizde olsun, çevrenizde olsun, vicdanınızın sesinde olsun.